Zapraszamy na nasz kanał YouTube – siostry obliczanki, gdzie codziennie przez dziewięć dni pojawią się filmy z modlitwą nowennową.
Poniżej teksty rozważań i modlitw.
Pierwszy dzień nowenny: 16 lutego 2022 (środa)
Wezwanie do modlitwy
Dalejże, marny człowieku! Opuść na chwilę swoje zajęcia, uchyl nieco nawału swych myśli. Odrzuć ciążące ci troski, odłóż pochłaniające cię prace. Zajmij się choć trochę Bogiem, spocznij w Nim przez chwilę. (św. Anzelm)
Z Ewangelii według św. Łukasza:
Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego zwanego Betlejem. (…) Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Powiła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
Rozważanie
Ludzie z natury nie są synami Bożymi. Wyżej od ludzi stoją aniołowie, lecz i ci nawet są tylko sługami Najwyższego. Jedynie Słowo Wieczne nigdy nie stworzone, ale wraz z Ojcem wszystko z niczego wyprowadzające, jest Synem Bożym, który spoczywa na łonie Ojca i ogląda Go twarzą w twarz, łącząc się z Nim w jedno przez Ducha Świętego, węzłem niepojętego uścisku miłości.
Jednakże co dla ludzi jest niemożliwe, możliwe jest dla Boga; do czego nie możemy rościć sobie prawa, tego użycza nam nieskończona hojność i łaskawość Boża. Przez łaskę stajemy się dziećmi Boga, bo Chrystus przychodząc na ziemię, chce podzielić się z nami swoją synowską godnością. Stał się człowiekiem, aby wszystkim, którzy uwierzą w Imię Jego, dać moc: „żeby się stali synami Bożymi”, i aby ich wraz z sobą przytulić do łona ojcowskiego. (por. bł. Honorat)
Oto dokonało się Wcielenie Słowa. Druga Osoba Boża – Jezus Chrystus – jest pośród nas. Bóg w Nim objawił nam swoje Oblicze. I dlatego „teraz z łaski Najwyższego mamy jeszcze jeden potężny oręż do zdobycia łask wszelkich: Boskie Oblicze Pana naszego! O Matko nasza, naucz nas należycie skorzystać z tego skarbu, który nam wyjednałaś!” (por. Eliza Cejzik).
Drugi dzień nowenny – 17 lutego 2022 (czwartek)
Wezwanie do modlitwy
Wejdź do wnętrza swego serca, wyklucz wszystko, co nie jest Bogiem i co nie prowadzi do Niego. Zamknij wejście i szukaj Jego samego. (św. Anzelm)
Z Ewangelii według św. Łukasza
Dopiero po trzech dniach znaleźli Jezusa w świątyni. (…) a Jego Matka rzekła do Niego: „Synu, czemuś to nam uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie”. Lecz On im odpowiedział: „Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mojego Ojca?”. Potem przyszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany.
Rozważanie
Pan Jezus, Syn Boży, często w życiu domowym mówił do św. Józefa: „Mój ojcze!”. „Ah, jaka słodka melodia wpływała mu do uszu, gdy Boskie Dziecię szczebiotało, nazywając go ojcem” (św. Bernard). O jakiejże bliskości można mówić pomiędzy Jezusem a Józefem! Jak często Józef trzymał Dziecię Jezus na swych kolanach i składał pocałunek na Jego czole! Czyż nie należy przypuścić, że i Jezus obejmował za szyję Józefa i również obdarzał go pocałunkiem? Jakże to wielkie tajemnice!
Józef stał się cieniem okrywającym całą Trójcę Świętą, podobnym do cherubina ocieniającego skrzydłami Arkę Pańską. Oblicze Boże objawione w Jezusie, zostaje długie lata ukryte w Świętej Rodzinie. Ludzie widzą twarz dorastającego Jezusa, ale tylko Maryja i Józef wierzą, że Jezus jest Synem Bożym. Dlatego możemy być pewni, że Józef w swej wierze przewyższył wiarę Abrahama. (por. bł. Honorat)
„Gdybyśmy choć w małej cząsteczce przeczuć mogli, jak nieprzebrane są skarby łaski ukryte w Przenajświętszym Obliczu Chrystusa, z pewnością całą duszą zwrócilibyśmy się, z pragnieniem niewypowiedzianym, ku szukaniu tego Błogosławionego Oblicza” (Eliza Cejzik).
Trzeci dzień nowenny – 18 lutego 2022 (piątek)
Wezwanie do modlitwy
Przemów do Boga i powiedz: „Szukam, Panie, Twojego oblicza” (św. Anzelm).
Z Ewangelii według św. Mateusza
Jezus obchodził całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał.
Rozważanie
Mimo Boskiej godności, Jezus przez swoje ogołocenie, upodobnił się do cierpiących. On się z utożsamił z ich obliczem: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40). Czy zatem w człowieku potrzebującym rozpoznamy Oblicze Chrystusa?
Święty Jan Paweł II prosił: „Nie bójcie się spotkać Jezusa; szukajcie Go uważnie i z otwartym sercem, (…) szukajcie Go w obliczach waszych braci, cierpiących, potrzebujących i cudzoziemców”. Nadzy chorzy, głodni i uwięzieni to obraz Jezusowej twarzy.
Ale i sami jesteśmy nędzarzami duchowymi i potrzebującymi. Dlatego prośmy Jezusa, by mocą swego Boskiego wzroku duszę nam oczyścił, przemienił, uświęcił i zapalił ogniem swojej miłości nigdy nie ustającej. Ogniem, który by ciągle się wzmagając, wypalił we mnie wszystko, co sprzeciwia się miłości. O, żeby jak najwięcej osób mogło się dowiedzieć o wielkich łaskach, przywiązanych do aktu: „Wejrzyj, Boże, na Oblicze Chrystusa” i zechciało korzystać z tego daru nieprzebranego miłosierdzia Bożego! (por. Eliza Cejzik)
Czwarty dzień nowenny – 19 lutego 2022 (sobota)
Wezwanie do modlitwy
Panie, mój Boże, pouczaj teraz moje serce, gdzie i jak Cię szukać, gdzie i jak Cię znaleźć. Jeżeli, Panie, nie jesteś tu, to gdzie mam Cię szukać? Jeżeli zaś jesteś wszędzie, to czemu nie widzę Cię obecnego? (św. Anzelm).
Z Ewangelii według św. Mateusza
Jezus wziął ze sobą Piotra, Jakuba oraz brata jego Jana, i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie stało się białe jak światło.
Rozważanie
Dopiero teraz, przy Przemienieniu Pańskim, dawne pragnienie ludzkie zamieszczone w psalmach: „Szukam, o Panie, Twojego Oblicza”, urzeczywistnia się dokładniej. Zbawiciel usuwa zasłonę, za jaką się dotąd ukrywał; Oblicze Jego jaśnieje jak słońce i porywa w zachwyt uczniów. Zapomniawszy gdzie są, pragnęliby pozostać tam na zawsze, ale Zbawiciel na chwilę tylko daje im zakosztować widoku swego Boskiego Oblicza, całkowite zaś spełnienie tych pragnień zostawia na gody wiekuiste. Tam Oblicze Boże wprawia w ciągły zachwyt wszystkich mieszkańców nieba, a widok Jego serca nasyca wszystkie ich pragnienia.
Nie myślmy tylko, że jedynie Piotr, Jan i Jakub dostąpili łaski oglądania Oblicza Pańskiego we właściwej Mu chwale. Wiemy z historii Kościoła i z żywotów Świętych, że bardzo często objawiał się Miłośnik nasz duszom wybranym, ukazując się im w różnych postawach i zachwycając ich pięknem swego Oblicza. (por. bł. Honorat) Jedna z takich osób była Eliza Cejzik, która wyznała:
„Zdaje mi się, że to Przenajświętsze Oblicze stało się niejako moją wyłączną własnością, że wolno mi jest zbliżyć Je do siebie, tulić do serca swojego (…). Mając odtąd wolny przystęp do Jezusa, mogę nieustannie czuwać nad najukochańszym Obliczem Jego; wielką czcią i miłością Je otaczać…”.
Piąty dzień nowenny – 20 lutego 2022 (niedziela)
Wezwanie do modlitwy
Panie, wiem, że przebywasz w niedostępnej światłości, a gdzież ona jest i jak do niej dojdę? Albo kto mnie tam poprowadzi i wprowadzi, abym Cię w niej ujrzał? I wreszcie, dzięki jakim znakom Cię odnajdę, w jakich rysach rozpoznam Twoje Oblicze? (św. Anzelm)
Z Ewangelii według św. Łukasza
Jezus udał się według zwyczaju na Górę Oliwną; towarzyszyli Mu także uczniowie. Oddalił się od nich na odległość około rzutu kamieniem, padł na kolana i modlił się tymi słowami: Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode mnie ten kielich. Wszakże nie moja wola, lecz wola Twoja niech się stanie (…)”. Pogrążony w udręce, jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię.
Rozważanie
Jezus powiedział: „Szczęśliwe oczy wasze, że widzą i uszy wasze, że słyszą”. Oczywiście, że chodzi o duchowe i egzystencjonalne widzenie: Kim jestem? Dokąd zdążam? Jaki jest sens mego cierpienia i cel mojego życia? Dlaczego Jezus aż tak strasznie cierpiał w Ogrójcu? Na modlitwie kieruję swe ludzkie oblicze w stronę Jego Boskiej Twarzy jak ku słońcu.
W pokusie, cierpieniach i trudnościach nie jest jednak wcale łatwo wytrwać. A przecież przez chrzest zostaliśmy zrodzeni w Kościele świętym – Mistycznym Ciele Chrystusa, wybawieni z niewoli szatańskiej i przybrani za synów Bożych. Ile razy zwyciężamy pokusę wiodącą do upadku, tyle razy zostajemy zbawieni. Ile razy Jezus obmywa nas z występków przez sakrament pokuty, tyle razy wraca nam zbawienie przez grzech utracone. Ile razy przyjmujemy Go w Komunii Świętej, tylekroć daje nam w sobie samym zadatek wiecznego zbawienia. (por. bł. Honorat)
„Niech Przenajdroższe Oblicze Pana naszego raczy przyjąć i wdzięczność moją, i miłość moją, i boleści, i upokorzenia głębokie, i wszystko, cokolwiek w nędznym moim sercu się dzieje, na wynagrodzenie za zniewagi, jakich doznaje ode mnie, i od wszystkich grzeszników” (Eliza Cejzik).
Szósty dzień nowenny – 21 lutego 2022 (poniedziałek)
Wezwanie do modlitwy
Najwyższy Panie, cóż pocznie Twój wygnaniec, będący tak daleko od Ciebie? Cóż pocznie Twój sługa, udręczony miłością ku Tobie, a tak daleko rzucony od Twego Oblicza? (…) Usiłuje Cię szukać, a nie zna Twego Oblicza. Jak długo tak będzie Panie? (św. Anzelm)
Z Ewangelii według św. Jana
A Jezus sam dźwigając krzyż, wszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. Tam Go ukrzyżowano.
Rozważanie
Bolesne Oblicze Jezusa jest zarazem Obliczem miłosnym. Boża miłość przechodzi wszelkie ludzie pojęcie. Bóg tak utworzył naturę człowieka, że On sam tylko potrafi go zaspokoić. Wyjaśnia to św. Tomasz z Akwinu: „Zupełne uszczęśliwienie człowieka od tego zależy, aby człowiek znając istnienie Boga, miłował Go i pokładał w Nim nadzieję, a tym sposobem na wieki Go posiadł”.
Póki człowiek nie kocha, pozostaje jakby bez życia i bez ruchu, i nie podejmuje działań, do których miłość go skłania. Politowania godzien jest każdy, komu miłość Boża nie wystarcza, kto po takim Boskim Miłośniku, jakim jest Jezus, szuka jeszcze innego na świecie; kto dostąpiwszy zaszczytu bycia dzieckiem Bożym, jeszcze się ubiega o nie wiadomo co; kto po wezwaniu do takiego szczęścia, szuka go jeszcze na ziemi; kto, nie zadawalając się miłością nieskończoną, wyrażoną najpełniej w Bolesnym Obliczu Chrystusa, chce nasycić swe serce przywiązaniem do rzeczy stworzonych. (por. bł. Honorat)
A ja? Chcę się wpatrywać z miłością w bolesne Oblicze Pana naszego. Może z Jego Boskich oczu, krwią i łzami zalanych, padnie promień światła na duszę, aby ją oświecić, uświęcić, rozpalić i wzmocnić. O mój Boże! Wolę umrzeć, niż Ciebie obrazić – Twe Boskie Oblicze! (por. Eliza Cejzik)
Siódmy dzień nowenny – 22 lutego 2022 (wtorek)
Wezwanie do modlitwy
Stworzyłeś mnie, Panie, abym Cię oglądał, a jeszcze nie spełniłem mego przeznaczenia. Kiedy wejrzysz i nas wysłuchasz?
Z Ewangelii według św. Łukasza
Ukrzyżowali tam Jezusa i złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. Jezus zaś mówił: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”. (…) Lud zaś stał i patrzył.
Rozważanie
Miłość Boża nie ogląda się na koszty, nie uzależnia swych darów od stanu ducha ukochanego przezeń człowieka, lecz myśli tylko o tym, jakby się oddać całkowicie, i łamie wszystkie zapory, stojące na zawadzie do tego.
Gdyby Bóg wszystkich nas obsypał niezmierzonymi ziemskimi darami, władzą i przyjemnościami, i nigdy żadnej chmurki przeciwności przez całe życie nie dopuścił, ale rajskiego szczęścia już tu na ziemi wszystkim użyczył, i gdyby nawet nas w tym stanie szczęśliwości na wieki wieków zostawił – niczym by to było, jeżeliby w nas nie wlał życia nadprzyrodzonego pozwalającego nam kontemplować Boże Oblicze. (por. bł. Honorat)
Natomiast wszystko, co się zbliży do Oblicza Bożego, napełnione zostanie jasnością. Wszystko, a więc: myśli, słowa, uczynki, wszystkie cierpienia i intencje trzeba zanurzać w jasności Boskiego Oblicza, by łaskawe wejrzenie Pana trzykroć świętego na tym spoczęło. (por. Eliza Cejzik)
Ósmy dzień nowenny – 23 lutego 2022 (środa)
Wezwanie do modlitwy
Kiedy, Boże, oświecisz nasze oczy i ukażesz nam swoje Oblicze? Kiedy do nas powrócisz? Wejrzyj, Panie, wysłuchaj i oświeć nas, i ukaż się nam. (św. Anzelm)
Z Ewangelii według św. Jana
Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam, gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: „Pokój wam!” A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się uczniowie, ujrzawszy Pana. {Jezus] tchnął na nich i powiedział: „Weźmijcie Ducha Świętego”.
Rozważanie
Bardzo ważne jest dobrze rozróżniać co jest darem naturalnym a co nadprzyrodzonym. Aby to zrozumieć, weźmy przykład z króla ziemskiego. Jeżeliby panujący był pełen dobroci dla swoich poddanych, stosownie do zasług każdego, byłaby to łaska zwyczajna, która podwładnym w pewien sposób się należy. Ale gdyby niektóre osoby tak dalece wyróżnił, iżby je ukochał jak własne dzieci i do relacji ze sobą zaprosił, i do dziedzictwa przypuścił, byłaby to łaska niezwykła, do której ci wybrańcy z żadnego względu nie mieliby prawa.
Otóż, jak ojciec ziemski więcej kocha swego syna, niżeli dom i dobytek, tak i Bóg więcej miłuje człowieka sprawiedliwego, niżeli wszystkie stworzenia razem. Człowiek przez łaskę czyni dzieła nadprzyrodzone, Boże, nieskończenie więcej warte od tych uczynionych zgodnie z naturalnymi zdolnościami. Nawet wielkie badania i odkrycia naukowe, wszystko to nieskończenie jest mniejsze przed Obliczem Pana, niż jeden czyn prostego robotnika, który będąc w stanie łaski, ofiaruje swą pracę Bogu. (por. bł. Honorat)
Dobrze jest prosić Pana, zwłaszcza przy Komunii Świętej, żeby swoje Przenajświętsze Oblicze tak silnie raczył na duszy odbić, żeby mogło wszystkich pociągać do Jego Najświętszej miłości. „Wiesz dobrze, jedyna Miłości mojego serca, jak bardzo tego pragnę” (por. Eliza Cejzik)
Dziewiąty dzień nowenny – 24 lutego 2022 (czwartek)
Wezwanie do modlitwy
Naucz mnie, Panie, jak mam Cię szukać, i ukaż się poszukującemu! Bo nie mogę Cię szukać, jeśli mnie nie pouczysz, ani Cię znaleźć, jeśli się nie ukażesz. Obym Cię szukał swym pragnieniem, obym Cię pragnął. (św. Anzelm)
Z Ewangelii według św. Łukasza
Jezus wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie, połamał go i podał im mówiąc: „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę”. Tak samo i kielich wziął po wieczerzy, mówiąc: „Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana”.
Rozważanie
Choć człowiek stworzony jest na obraz i podobieństwo Boże, to jednak między naturą Boską a ludzką istnieje przedział bez granic, który nam utrudnia poznanie Boga. Rozum nie czyni nas zdolnymi do oglądania Boga i poznawania Go takim, jakim On jest w swojej istocie. Jego wielkość i wspaniałość daleko bardziej jest oddalona od stworzeń niż Słońce od Ziemi. Pan mieszka w światłości nieprzystępnej i żaden z ludzi ani Go nie widział, ani widzieć nie może. Światłość Jego zbyt jest wspaniała, aby stworzenia bez utraty wzroku wpatrywać się w nią mogły; dlatego nawet Cherubini zasłaniają sobie oblicze i w kornym uniżeniu oddają Mu cześć najgłębszą.
Bóg sam tylko naturą swoją może oglądać swoją istotę: patrzy na nią twarzą w twarz Jednorodzony Syn Boży, spoczywający na łonie Ojcowskim i tę samą naturę z Bogiem Ojcem posiadający; zna ją wreszcie Duch Święty, który wypatruje głębokości Boże. Aby człowiek mógł oglądać Boga, musi uczestniczyć w Jego Boskiej naturze; by karmił się Ciałem Pańskim – Eucharystią; potrzeba, aby opadła ta zasłona, zakrywająca nasze słabe oczy; aby światło Oblicza Bożego w Eucharystii ukrytego uszlachetniło nas, przekształciło i uczyniło jasnymi, abyśmy mogli odważnie się w nie wpatrywać. (bł. Honorat)
„Oby to Boskie Oblicze zajaśniało prędzej nad całym światem! Oby się dało jak najprędzej poznać, ukochać i uczcić, przez rozszerzenie upragnionej przez Boskie Serce Jezusowe czci wynagradzającej” (Eliza Cejzik).
